Wednesday, September 5, 2012

వెలితి కుండ

1
కంటి పాత్రలోకి
ఎన్ని దృశ్యాలు వొంపినా
ఎదురుచూపు తప్ప
ఏమీ మిగుల్చుకోదు.

2
బికిని వేసుకుని వోరగా చూస్తూ
వేడివేడి పగళ్ళ ఇసుకతిన్నెల మీంచి
తెప్పున అలా శీతాకాలం అలల్లోకి మాయమయ్యే
వేసవిలా
ఋతువులు ఊరిస్తూ ఊరిస్తూ కరిగి
శూన్యం వెలితి పూరిస్తూనే ఉంటాయి.
చెయిజారిపోయిన అందమైన క్షణాల్ని
ఎప్పటికీ పూర్తికాని కాలం కాన్వాస్ మీద
కవిత్వీకరించడానికి
రంగుల్ని రుబ్బుతూనే ఉంటాయి
అమాయకపు ఆకురాల్చుకాలాలు.

3
కన్నూ
కాలమూ
ఎప్పుడూ వెలితి కుండలే.

కవిత్వంలా.

23.08.2012

No comments:

Post a Comment