Monday, August 8, 2011

అప్పుడు పుడతాను

ప్రాణస్థానం లోతుల్నుంచి
పదాలు తోడి
మనోఫలకంపై చిలకరిస్తూ
నీకు నువ్వు మేలుకొల్పు పాడుకో.

బాధల్ని భావనల్ని నాతో పంచుతూ
గుండె పగిలేలా ఏడుస్తూ
అతికించే అక్షరాలకోసం అలమటించు.

మోయలేని పదసమూహాల
మంచు మూటలెత్తుకొని
రాని సూర్యోదయం కోసం నిరీక్షించే
గడ్డిపరకా అవ్వూ.

నన్ను లేపనంగా పూసుకో-
దానికి ముందు
నిన్ను నువ్వు ముక్కలుగా చీల్చుకో.

నన్ను బతికించడం కోసం
నిన్ను నువ్వు
మళ్ళీ మళ్ళీ చంపుకో.
అప్పుడు పుడతాను-
నా కాళ్ళకింద సంతకమైన నిన్ను
కవిగా బ్రతికించడానికి.

No comments:

Post a Comment